Weer in den lage landen....

Hey allemaal,
Even een kort berichtje van mij, Mariek. Vele van jullie zijn al op de hoogte maar Peter en ik zijn in Nederland. Wat een tegenstrijdig gevoel heeft. het is heerlijk om weer even thuis te zijn maar de reden dat we hier zijn is minder leuk. Peet blijft voor twee weken, waarna hij weer terug vliegt naar Tirana en ik voor onbepaalde tijd.
Na ruim een maand thuis te zijn gebleven in Tirana (zonder internet en telefoon!), niet gewerkt te hebben en bij de dokter niks ontdekt te hebben, besloten Peter en ik twee weken geleden dat ik naar NL toe zou gaan voor verder onderzoek en RUST. Mijn symptomen? Extreme moeheid, hoofdpijn, niet uitgeruster wakker worden na lang slapen en snel pijnlijke (vermoeide) ogen.
Ik merkte dat ik enorm opzag tegen de reis en heb toen gevraagd of Peter met mij mee kon reizen. Wat een zegen is geweest want (weer!!) door mist hebben we dit keer ruim drie uur vertraging opgelopen en ik had die reisdag denk ik zonder Peet amper overleefd.
We zijn dus nu weer in den lage landen en mogen Kerst toch hier thuis met familie vieren :-)
De dag na annkomst ben ik direct naar de docter geweest en meteen weer bloed laten prikken, monstertjes af laten nemen en een long en hart foto laten maken. Aankomende vrijdag of maandag hopen we daarvan de uitslagen te hebben. Nu ik hier thuis internet heb hoop ik jullie beter op de hoogte te kunnen houden. Echt super bedankt allemaal voor jullie lieve kaartjes en emails!
Hoop dat jullie begrijpen dat ik weinig aankan qua bezoek en belletjes, want dat kost bereveel energie, maar dat ik zo goed als mogelijk jullie op de hoogte hou!
Veel liefs, Mariek