Weer een stapje verder...
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
05 Februari 2008 | Nederland, Zoutelande
Lieve mensen,
Na een lange dag naar,in& van Rotterdam kwam ik gisteren middag voldaan thuis. Niet alleen heb ik de reis redelijk goed doorstaan maar ik ben weer een stapje dichter bij wat ik niet/wel heb.
In gezelschap van Sonja (Je bent een ware schat Sonja!!!) ben ik dus gisteren eindelijk, na weken geduldig afwachten, naar het Havenziekenhuis in Rotterdam geweest. Daar had ik een afspraak met een internist die mij van top/teen heeft onderzocht. Er is weer voor een aantal dingen bloed geprikt, urine/ontlasting ingeleverd en er wordt a.s. maandag een echo gemaakt van mijn bovenbuikholte (dacht dat je maar 1 buikholte had???) en van mijn sinus. Allemaal erg spannend dus en ja.....nog steeds moet er geduldig gewacht worden op alle uitslagen, die hopelijk 19 feb binnen zullen zijn want anders gaat de doc op ski vakantie....en duurt het allemaal nog langer. Ik ben dankbaar en opgelucht dat ik weer een stapje verder ben.
Heel voorzichtig durf ik te zeggen dat het lichamelijk stabieler gaat en zolang ik het rustig aan blijf doen mijn lichaam geen gekke dingen doet en ik overdag vaak niet eens meer hoef te slapen.
Wat ik zoal doe overdag? Ik ben vrijwel alle dagen van de week in Zoutelande. Ik slaap snachts lang dus ben vaak niet wakker voor 10:00uur 's ochtends. Zit niet graag lang achter de computer maarrrr checken of Peet heeft gemaild dat doe ik elke dag minstens twee keer!! :-)
Ondanks dat mijn lichaam niet helemaal meewerkt en het vaak een hele strijd is om stapje voor stapje door te gaan staat mijn creatieve geest niet stil en vind ik het heerlijk om te tekenen, schilderen, naaien en allerlei maffe dingen te maken. Ik ervaar bovendien dat dat ook een manier is om dingen te verwerken van afgelopen jaar (jaren) en langzaam maar zeker komt er steeds meer naar boven. Niet alsof ik het verdrongen heb maar je bent toch achter elkaar hard aan het werk in Albanie en dan nam ik vaak niet genoeg tijd zaken goed te verwerken. dat komt nu dus. Ik ben dankbaar voor de lieve zorg (&geduld) van iedereen om me heen (vooral mijn lieve mams) zonder jullie was deze periode (zonder Peet aan mijn zijde) een stuk moelijker geweest!
Ik ervaar elke dag weer God's kracht die in mij werkt en mij energie en moed geeft om door te gaan. Maar dat niet alleen ik ervaar ook zijn genezende hand! Want hoe langzaam het ook mag gaan ik ga beter worden!!!
Ik blijf jullie op de hoogte houden als er uiteraard iets op de hoogte te houden is (is dat een NLse zin?). Jullie lezen snel meer over Peet en mij in onze volgende nieuwsbrief, die er jaja snel aankomt!
KNUFF Mariek
Na een lange dag naar,in& van Rotterdam kwam ik gisteren middag voldaan thuis. Niet alleen heb ik de reis redelijk goed doorstaan maar ik ben weer een stapje dichter bij wat ik niet/wel heb.
In gezelschap van Sonja (Je bent een ware schat Sonja!!!) ben ik dus gisteren eindelijk, na weken geduldig afwachten, naar het Havenziekenhuis in Rotterdam geweest. Daar had ik een afspraak met een internist die mij van top/teen heeft onderzocht. Er is weer voor een aantal dingen bloed geprikt, urine/ontlasting ingeleverd en er wordt a.s. maandag een echo gemaakt van mijn bovenbuikholte (dacht dat je maar 1 buikholte had???) en van mijn sinus. Allemaal erg spannend dus en ja.....nog steeds moet er geduldig gewacht worden op alle uitslagen, die hopelijk 19 feb binnen zullen zijn want anders gaat de doc op ski vakantie....en duurt het allemaal nog langer. Ik ben dankbaar en opgelucht dat ik weer een stapje verder ben.
Heel voorzichtig durf ik te zeggen dat het lichamelijk stabieler gaat en zolang ik het rustig aan blijf doen mijn lichaam geen gekke dingen doet en ik overdag vaak niet eens meer hoef te slapen.
Wat ik zoal doe overdag? Ik ben vrijwel alle dagen van de week in Zoutelande. Ik slaap snachts lang dus ben vaak niet wakker voor 10:00uur 's ochtends. Zit niet graag lang achter de computer maarrrr checken of Peet heeft gemaild dat doe ik elke dag minstens twee keer!! :-)
Ondanks dat mijn lichaam niet helemaal meewerkt en het vaak een hele strijd is om stapje voor stapje door te gaan staat mijn creatieve geest niet stil en vind ik het heerlijk om te tekenen, schilderen, naaien en allerlei maffe dingen te maken. Ik ervaar bovendien dat dat ook een manier is om dingen te verwerken van afgelopen jaar (jaren) en langzaam maar zeker komt er steeds meer naar boven. Niet alsof ik het verdrongen heb maar je bent toch achter elkaar hard aan het werk in Albanie en dan nam ik vaak niet genoeg tijd zaken goed te verwerken. dat komt nu dus. Ik ben dankbaar voor de lieve zorg (&geduld) van iedereen om me heen (vooral mijn lieve mams) zonder jullie was deze periode (zonder Peet aan mijn zijde) een stuk moelijker geweest!
Ik ervaar elke dag weer God's kracht die in mij werkt en mij energie en moed geeft om door te gaan. Maar dat niet alleen ik ervaar ook zijn genezende hand! Want hoe langzaam het ook mag gaan ik ga beter worden!!!
Ik blijf jullie op de hoogte houden als er uiteraard iets op de hoogte te houden is (is dat een NLse zin?). Jullie lezen snel meer over Peet en mij in onze volgende nieuwsbrief, die er jaja snel aankomt!
KNUFF Mariek
-
05 Februari 2008 - 12:13
Mam:
Met heel veel geduld, rust en steun van alle fam. en vrienden kom je er wel !!
Iedereen bedankt voor al die dingen en Mar..........je klimt langzaam aan weer uit het dal op weg naar de bergtop ! -
05 Februari 2008 - 13:31
Ad:
Natuurlijk ga je er komen. Geduldig moet je zijn begrijp ik, vooral naar de 19e feb. Geduld beoefenen is een schone deugd zeggen ze wel eens. En het is een gave van de Geest hé. Niet leuk altijd maar wel goed. Die Geest zal je er ook bovenuit tillen. Moed, Marieke.
Hartelijke groeten,
Ad -
06 Februari 2008 - 16:58
Ferry Tadema:
Hoi Marieke, bijzonder om ze via internet actueel iets over jou te lezen. Beterschap uit Middelburg -
10 Februari 2008 - 02:20
Gert-Jan:
Heey lieverd,
Ik hoop echt dat je snel wat hoort van de uitslag. De uitslag kan alleen maar goed zijn, want het valt na me verjaardag en dan is alles goed;)
Sterkte en ik denk aan je iedere dag!
Dikke kus en kusss vanuit Vancouver,
Brotha, -
12 Februari 2008 - 20:49
Marian:
bedankt voor je gezelschap tijdens de heerlijke wandeling vanmiddag. Fijn te ervaren dat je op de weg omhoog bent! Stap voor stap en gewoon af en toe even op een biels zitten ;-)!
Blijf dicht bij Hem: je weet dat Hij je draagt als het nodig is! Liefs Marian. -
14 Februari 2008 - 14:13
Wim En Iny:
Hoi Mariek,
Bedankt voor je nieuwsbrief en harstikke fijn om te lezen dat het stapje voor stapje beter gaat. Nu maar geduldig op de uitslagen wachten he. We leven met je mee!!! Heel veel sterkte vanuit Zaltbommel van je oom, tante en neven. -
17 Februari 2008 - 19:14
Liesbeth Tadema:
Hallo Marieke,
Fijn te horen dat je meer tot rust komt en s'middags niet dagelijks naar bed hoeft.
Wachten op uitslagen duurt altijd erg lang.
Ik wens je beterschap toe,
en nGod's zegen.
Lieve groeten, Liesbeth Tadema -
18 Februari 2008 - 10:01
Hillise (aia):
Dankjewel dat je me even een mail hebt gestuurd over je leven nu. Ik probeer je vrijdag even te bellen en dan kunnen we even kletsen. Als je eerder iets nodig hebt of wil weten moet je het laten weten hoor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
