Bezweet, beetje moe maar erg voldaan....
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
21 Juli 2007 | Albanië, Tirana
WOW...wat vliegt de tijd, de eerste projectweek zit er alweer op. Ik heb precies 5 minuten om nu een stukje te schrijven want dan begint de lunch op de basis. Ik zit hier achter de computer, mega bezweet want het is hier boven de 40graden en zonder elektriciteit...wat betekent geen ventilatoren of airco's. Vanochtend hebben we met alle vrijwilligers en samen met mensen uit de kerk het grote park in Tirana schoongemaakt...ik denk wel boven de honderd vuilniszakken opgehaald maar verbaasd me niks als het er meer zijn.
Deze twee weken dien ik de kerk 'Fjala e Jetes' (Woord van leven) Ik heb een team van 7 personen (ons team heet MIKE) allemaal Albanezen en samen met mensen vanuit de kerk draaien wij een heel divers programma. We laten de Film zien voor kinderen over het leven van Jezus (speciaal aangepaste versie voor kinderen), we organiseren sportactiviteiten voor kinderen en tieners, we verven en maken schoon in de wijk en geven bloed (jaja...Marieke heeft 400ml bloed gegeven voor kinderen met een ziekte die elke maand nieuw bloed nodig hebben). Ik was de laatste afgelopen maandag die bloed gaf en was precies nummer 101!! WOW!!
We hebben vanavond als team MIKE een avondje vrij en ik ga hoogstwaarschijnlijk met Peter mee zijn wijk in. Hij is teamleider en dient twee kerken in twee wijken...waar heeeeel veel mensen wonen. Ik ga vanavond mee om te helpen en ze te bemoedigen en voor ze te bidden tijdens hun activiteiten.
Vanochtend nadat we het park hadden schoongemaakt zijn we met zijn allen bij elkaar gekomen om te zingen, te bidden en verhalen te delen. WOW!!! God is goed. Mensenlevens veranderen en er is grote vreugde op plaatsen waar er eerst onrust en droefheid was.
Er is veel openheid in de stad, ondanks de ook wel aanwezige tegenstand. Gisteren kreeg ik een flinke klap (met zijn vuisten)op mijn rug van een jongen (denk dat hij 9 was). Hij sprong op mijn rug en schreeuwde. Ik wil oprecht geloven dat het een ongelukje was, dat hij aan het spelen was...maar de situatie was zo gek en de kans is groot dat hij die opdracht had gekregen van omwoners...mijn collega hoorde de opdracht dat de kinderen de rust moesten verstoren en onrust moesten zaaien. We blijven vertrouwen, blijven bidden dat we niet angstig worden of ons gaan schamen en natuurlijk dat vele kinderen en volwassenen een leven van vreugde mogen krijgen met als doel de God dienen die ons geschapen heeft.
Ok...ik heb nog zoveel te vertellen maar ik ben al laat....het eten wacht...hoop jullie gauw meer te vertellen. Veel liefs, Mariek
Ennuh, bedankt voor jullie lieve mailtjes en reacties op deze weblog...erg bemoedigend!!
-XXXX-
Deze twee weken dien ik de kerk 'Fjala e Jetes' (Woord van leven) Ik heb een team van 7 personen (ons team heet MIKE) allemaal Albanezen en samen met mensen vanuit de kerk draaien wij een heel divers programma. We laten de Film zien voor kinderen over het leven van Jezus (speciaal aangepaste versie voor kinderen), we organiseren sportactiviteiten voor kinderen en tieners, we verven en maken schoon in de wijk en geven bloed (jaja...Marieke heeft 400ml bloed gegeven voor kinderen met een ziekte die elke maand nieuw bloed nodig hebben). Ik was de laatste afgelopen maandag die bloed gaf en was precies nummer 101!! WOW!!
We hebben vanavond als team MIKE een avondje vrij en ik ga hoogstwaarschijnlijk met Peter mee zijn wijk in. Hij is teamleider en dient twee kerken in twee wijken...waar heeeeel veel mensen wonen. Ik ga vanavond mee om te helpen en ze te bemoedigen en voor ze te bidden tijdens hun activiteiten.
Vanochtend nadat we het park hadden schoongemaakt zijn we met zijn allen bij elkaar gekomen om te zingen, te bidden en verhalen te delen. WOW!!! God is goed. Mensenlevens veranderen en er is grote vreugde op plaatsen waar er eerst onrust en droefheid was.
Er is veel openheid in de stad, ondanks de ook wel aanwezige tegenstand. Gisteren kreeg ik een flinke klap (met zijn vuisten)op mijn rug van een jongen (denk dat hij 9 was). Hij sprong op mijn rug en schreeuwde. Ik wil oprecht geloven dat het een ongelukje was, dat hij aan het spelen was...maar de situatie was zo gek en de kans is groot dat hij die opdracht had gekregen van omwoners...mijn collega hoorde de opdracht dat de kinderen de rust moesten verstoren en onrust moesten zaaien. We blijven vertrouwen, blijven bidden dat we niet angstig worden of ons gaan schamen en natuurlijk dat vele kinderen en volwassenen een leven van vreugde mogen krijgen met als doel de God dienen die ons geschapen heeft.
Ok...ik heb nog zoveel te vertellen maar ik ben al laat....het eten wacht...hoop jullie gauw meer te vertellen. Veel liefs, Mariek
Ennuh, bedankt voor jullie lieve mailtjes en reacties op deze weblog...erg bemoedigend!!
-XXXX-
-
21 Juli 2007 - 14:46
Wim En Iny:
Hoi Mariek en Peter, Met heel veel bewondering jullie stukje gelezen.We wensen jullie heel veel kracht toe om dit mooie werk te doen.Gaat het communiceren in het Albanees al goed? Bij ons is het herfst en koud, een beetje raar verdeelt in de wereld he met het weer. Jongens pas goed op jezelf en heel veel succes met al jullie bezigheden. Dikke kus van ons allemaal!!! -
21 Juli 2007 - 15:42
Mam:
Ik heb diepe bewondering voor je hoor Mar, maar hoop toch ook dat je een beetje uit wilt kijken. Ik zou je graag weer heel in mijn armen willen sluiten !
Pas je een beetje aan aan de hitte, dan blijf je ook alert op onverwachte dingen !
Love you xxxxxxxxxxxx mama -
24 Juli 2007 - 13:02
Letty:
Fijn dat je na al die voorbereidingen nu bezig bent met je opdracht in de praktijk te brengen en dat je dat veel voldoening geeft! Was je voorbereid op een mogelijke vijandige reactie van de inwoners? Want van hun kant bekeken: jullie brengen een boodschap waar zij niet om gevraagd hebben en dat kan voor hen bedreigend aanvoelen. Vanuit hun optiek kom je in feite vertellen dat jouw geloof ´beter´ is dan die van hen en ja, dat roept verschillende gevoelens op... Veel sterkte gewenst!
Letty -
25 Juli 2007 - 10:14
Pieter:
Als je je hart volgt en je door Hem laat leiden is er geen gevaar. gevaarlijk zijn pas de mensen die niets doen !!!!! -
25 Juli 2007 - 21:32
Roos:
Heeeeeey Mar!
Snel net even je verslagje gelezen, wat een drukte zeg! Stuk drukker en wilder dan dat het er bij ons aan toe ging denk ik;) Let een beetje op jezelf wil je.?;)
Nja, ik ben sinds maandagavond terug, en het was echt helemaal geweldig!!:D Zeer zeker voor herhaling vatbaar, en ik wou dat het nog langer duurde;)
Nou, ik zal je binnenkort wel weer eens mailen met alle gebeurtenissen enzo, m'n hoofd zit er nog zo vol van, heb nog niet alles fatsoenlijk op een rijtje.. Ook echt te veel foto's gemaakt;)
Veel succes en plezier nog! Denk aan jullie!
Liefs, Roos -
30 Juli 2007 - 10:50
Flipje!:
Hoi Mar!! Nou, ik heb ook diepe bewondering voor je!! Maar je moeder heeft gelijk!! Kijk uit daar!! Doe Tiems broertje de groeten van me en hou je taai!! Brother in Christ.. -
06 Augustus 2007 - 21:59
Jonathan En Grace:
Wat cool om te lezen dat jullie zo actief bezig zijn (geweest).
Enne....een beetje beproeving kan geen kwaad, ook al is het zeker niet leuk. Je blijft dan wel sneller dicht bij Hem!
Wij hopen en bidden dat jullie veel mensen zullen bereiken (en danken voor al die mensen die jullie al hebben bereikt).
GA ZO DOOR!!! -
06 Augustus 2007 - 22:02
Jonathan En Grace:
Wat cool om te lezen dat jullie zo actief bezig zijn (geweest).
Enne....een beetje beproeving kan geen kwaad, ook al is het zeker niet leuk. Je blijft dan wel sneller dicht bij Hem!
Wij hopen en bidden dat jullie veel mensen zullen bereiken (en danken voor al die mensen die jullie al hebben bereikt).
GA ZO DOOR!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
